วันอาทิตย์ที่ 11 กันยายน พ.ศ. 2554
เที่ยว อย่างไรให้ปลอดภัย
ท่องโลกกว้างตัวคน เดียว...เที่ยวอย่างไรให้ปลอดภัย
โลกใบนี้กว้างใหญ่ไพศาลขนาดว่าใช้เวลา ทั้งชีวิตยังไม่พอให้ค้นหา การออกเดินทางคือการเรียนรู้อีกรูปแบบหนึ่งในชีวิตที่ในหลักสูตรใด ๆ ไม่มีสอน ชีวิตคนก็เหมือนกับเรือ หากไม่ยอมแล่นออกจากท่า เรือชีวิตคงไปไม่ถึงไหน ตราบใดที่ยังมีแรง มีกำลัง มีสองแขน สองขา ให้หนึ่งสมองคิดวางแผนพาหนึ่งหัวใจในร่างกายเดียวของคุณออกเดินทางโลดแล่นไป ในโลกกว้าง เปิดใจค้นหาและตอบรับสิ่งใหม่ ๆ ให้กระทบหัวใจของคุณได้รับรู้ความรู้สึกที่แปลกแตกต่างจากที่ที่คุณเกิดมา บ้างก็คงเป็นกำไรชีวิตงาม ๆ ที่ตลาดหุ้นทั้งตลาดก็ให้ไม่ได้
สุข สงบ เศร้า คิดถึง ดื่มด่ำ และนิ่งได้อย่างไม่น่าเชื่อ เป็นความรู้สึกที่คุณผู้รักการเดินทางจะได้รับ ยามที่คุณต้องท่องโลกกว้างคนเดียว ที่การไปเที่ยวกันเป็นแก๊งจะไม่มีทางได้รู้ และก่อนแพ็กกระเป๋าออกเดินทาง อย่าลืมพกกติกาประจำตัวที่นักลุยเดี่ยวควรต้องรู้ไว้ประดับกาย ได้แก่...
1. ต้องมีเครือข่าย
ถึงจะลุยเดี่ยว แต่ใช่ว่าจะโดดเดี่ยวเสียหน่อย ก่อน ที่คุณจะเดินทางที่ไหนก็ตาม ในโลกด้วยตัวคนเดียว นอกจากจะต้องศึกษาภูมิหลังของสถานที่นั้นอย่างคร่าว ๆ (หรือจะละเอียด ก็แล้วแต่อัธยาศัย) คุณควรมองหาว่ามีใครบ้างที่รู้จัก ที่พอจะติดต่อได้ยามฉุกเฉิน หรือถ้าในกรณีไม่ฉุกเฉิน ก็คือการขอพึ่งใบบุญเขานั่นเอง ให้เขาพอแนะนำอะไรได้บ้าง เป็นการเซฟตัวเองไว้ดีกว่า
2. ปลอดภัยไว้ก่อน
ก่อนเดินทางควร ตรวจสอบท้องถิ่นที่คุณจะไป ข้อมูลข่าวสาร ความเคลื่อนไหว ทางการของที่นั่นครั้งล่าสุด เพื่อให้แน่ใจว่า เมื่อคุณไปถึงที่หมายแล้ว จะไม่มีการก่อการร้ายเกิดขึ้นแน่ ๆ
3.เป็นนาย/ นางละเอียดด้วย
กฎข้อนึงของนัก ท่องเที่ยวแบ๊กแพ็กเกอร์ ใช่เพียงทำตามหัวใจอย่างเดียว บางทีก็ต้องสมเหตุสมผลกันบ้าง อย่างการคำนวณเรื่องที่พักอาศัย เวลา และเงิน ที่คุณควรคำนึงถึงเป็นอันดับแรก ๆ เลย เพราะเรายังไม่ใช่มือโปรระดับ “ค่ำไหนนอนนั่น” หลังจากที่คุณเลือกจุดหมายปลาย ทางเรียบร้อยแล้ว ขั้นตอนหลังจากนั้นคือ การตรองว่าคุณต้องการอะไรจากการท่องเที่ยวในครั้งนี้บ้าง เช่น วัฒนธรรม วิถีชาวบ้าน, กิจกรรม, ไปสูดอากาศ หรือไปเพื่อยกระดับการเที่ยวของคุณให้สูงขึ้น ทั้งนี้ทั้งนั้น คุณต้องเลือกบนพื้นฐานความพอใจ ไม่ใช่ตามแบบอย่างใคร และประเมินขีดจำกัดของตัวเองด้วย
4. ก้าวเล็ก ๆ แต่ยิ่งใหญ่
เริ่มต้นจาก ก้าวเล็ก ๆ ที่คุณสามารถจัดการได้ก่อน คุณอาจเริ่มต้นจากพักโฮมสเตย์ที่ไว้ใจได้ ในสถานที่ใกล้ ๆ และคุ้นเคย ดูไม่เสี่ยงจนเกินไป สำหรับการเที่ยวคนเดียวในครั้งแรก ๆ ของชีวิต เมืองไทยมีมากมายตามจังหวัดที่มีประเพณี วิถีชีวิตอันเรียบง่ายทว่างดงาม ใกล้กรุงเทพฯ หรือทะเล ใกล้ ๆ ที่มีคนปูทางไว้เรียบร้อยแล้ว แค่หิ้วกระเป๋าก็เดินปร๋อไปหย่อนใจได้ จากนั้นค่อยก้าวยาว ๆ แบบไม่ต้องกระโดด ขึ้นภู ลงดอย เที่ยวหมู่บ้านชาวเขา หรือล่องใต้ ข้ามเกาะแก่งไปตามหาหัวใจ (นักเดินทาง) ที่อยู่ในตัวคุณ
5. ทำตัวกลมกลืน
อีกหนึ่งกลเม็ด เคล็ดลับในการเที่ยวแปลกถิ่นแบบคนเดียว คือ คุณควรแสดงตัวประหนึ่งคนคุ้นเคยในสถานที่นั้น ให้เนียน ๆ เข้าไว้ เป็นการกันไว้ไม่ให้พวกมิจฉาชีพที่จ้องจะขย้ำคนแปลกถิ่น มีช่องมา ทำมิดีมิร้ายคุณได้ ไม่ว่าจะทำอะไรต้องมั่นใจ เชิดหน้าเข้าไว้ สอบถามทางก็ซักให้ละเอียด อย่าทำงกเงิ่นออกมา แรก ๆ คุณอาจเก้อเขินในการไปไหนมาไหนคนเดียว แต่พอเข้าครั้งที่สองที่สาม ก็จะชินขึ้นตามสภาพ
6. หาไฮไลต์ที่ที่ไป
แม้จะต้อง เที่ยวคนเดียว แต่ก็ควรจะเก็บสถานที่เด็ด ๆ ให้ครบถ้วน ไปถึงถิ่นทั้งที อะไรที่ เขาแนะนำไว้เป็นต้องลองตามสูตร ไม่งั้นไปไม่ถึงที่ อะไรดี ๆ เด่น ๆ ก็ควรจะลองซะ ชอบไม่ชอบ ดีไม่ดี จะได้รู้ไว้แนะนำคนอื่นได้ ไว้เพิ่มเติมบันทึกแห่งการเดินทางของชีวิตคุณเพิ่มอีกสักบรรทัด...ซึ่งแต่ละ บรรทัดนั้นได้สัมผัสรับรู้มาด้วยหัวใจและสองขาของคุณเอง เริ่มต้นเดินทาง เก็บเกี่ยวประสบการณ์ตั้งแต่วันนี้ ก่อนที่มันจะสาย....ก่อนหัวใจจะไร้พลัง แพ็กกระเป๋าลุยเดี่ยวไปเติมจิตวิญญาณที่ใกล้จะห่อเหี่ยวเต็มทีกันเถอะ
ที่มาhttp://guru.sanook.com/pedia/topic
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น